Sa pagsasara ng 2015,
alam kong maraming hindi natapos ngunit maraming dapat ipagpasalamat.
Mabilisan itong post
na ito.
Ang pinakamalaking
dapat ipagpasalamat ay ang mabuting kalagayan ni papa. Hindi pa tapos ang laban
pero malaking bagay na naagapan ang pulmunya. Itong papasok na taon, itutuloy
na ang angiogram at may awa ang Diyos, bubuti na nang todo ang kalusugan niya.
Syempre, dagdag ingat pa rin.
Bago matapos ang taon,
napa-relax sa mga project sa opisina pero hindi nangangahulugang hindi na uli
hihirap ang trabaho. Pahinga lang konti, tapos sabak na uli.
Sa aking pagkanta sa
Misa tuwing Linggo, nagpapasalamat ako sa aking narating kasama ang dalawa kong
choir. Syempre, andun ang saya na makasama si Mhaelord sa pagkanta tuwing
Linggo nang umaga.
Sa mga lakwatsa, ang
pagnood ng pelikula na ata ang pinakamadali at pinakamadalas naming nagagawa.
Panalo itong taon na ito sa ganda ng mga pelikula lalo na ang huli naming
napanood ngayong taong ito, ang Episode VII.
Nakarami ako ng tulog
nitong buwang ito. Oo, nakapahinga, ngunit marami pa ring hindi nagawa. Tatlo
na rito ang makapangumpisal, mag-ayos ng kwarto, at makapagpapalit ng lumang
pera. Tila mabilis ngang magsasara ang 2015 pero parang ang uso sa mga
pelikula, hindi ito magsasara na ito lang. tama nga naman, tuloy-tuloy itong
mga kailangang gawin hanggang matapos nang maganda at mapaganda pa lalo ang mga
bagong darating na gawain.
No comments:
Post a Comment