Mabilisang Pagsara sa 2015

Sa pagsasara ng 2015, alam kong maraming hindi natapos ngunit maraming dapat ipagpasalamat.

Mabilisan itong post na ito.

Ang pinakamalaking dapat ipagpasalamat ay ang mabuting kalagayan ni papa. Hindi pa tapos ang laban pero malaking bagay na naagapan ang pulmunya. Itong papasok na taon, itutuloy na ang angiogram at may awa ang Diyos, bubuti na nang todo ang kalusugan niya. Syempre, dagdag ingat pa rin.

Bago matapos ang taon, napa-relax sa mga project sa opisina pero hindi nangangahulugang hindi na uli hihirap ang trabaho. Pahinga lang konti, tapos sabak na uli.

Sa aking pagkanta sa Misa tuwing Linggo, nagpapasalamat ako sa aking narating kasama ang dalawa kong choir. Syempre, andun ang saya na makasama si Mhaelord sa pagkanta tuwing Linggo nang umaga.

Sa mga lakwatsa, ang pagnood ng pelikula na ata ang pinakamadali at pinakamadalas naming nagagawa. Panalo itong taon na ito sa ganda ng mga pelikula lalo na ang huli naming napanood ngayong taong ito, ang Episode VII.

Nakarami ako ng tulog nitong buwang ito. Oo, nakapahinga, ngunit marami pa ring hindi nagawa. Tatlo na rito ang makapangumpisal, mag-ayos ng kwarto, at makapagpapalit ng lumang pera. Tila mabilis ngang magsasara ang 2015 pero parang ang uso sa mga pelikula, hindi ito magsasara na ito lang. tama nga naman, tuloy-tuloy itong mga kailangang gawin hanggang matapos nang maganda at mapaganda pa lalo ang mga bagong darating na gawain.

Holidays on the 1st and last days of the month

and with the APEC summit holidays from the 18th to 20th, we had a good dose of breaks. as for me, the opportunities for overtime were well spent on dozing off to sleep here at home.

my main pc here at home broke but i’m coping up. with that, i’m getting to use my spare pc as a spare pc at last. that also means that since i got this back, my space at the office is a bit clearer.

office work is still not its best. on more extraordinary things about work, i was included in the company’s strategic planning. it is an honor to be seen as the future of the company.

we’ve been getting more joint choir rehearsals but individual choir rehearsals not so consitent. once in a while i get to look back at times not really so long ago, when routine was fun but also progressive. at least, as in “old times”, we had one “joint choir session” here at home. unfortunately i really am out of my prime as i managed to mess up my sheets and made good use of my bedside barf bowl. i have the greatest mother for providing me with that and all else she does mornings after my knockouts.

also, thank God for my recovery after that KO. i got to do the interview with some DLSU undergrads as an alumnus in the industry of civil engineering.

as for date days and nights, they’s been great despite mhaelord’s difficult school and work schedule. the long weekends are really delights. we got to see Spectre and A Second Chance but missed Mockingjay Pt.2. we got to see the films at Walter Mart. in general, when we go out, it’s really great that we have a great time given how little we have, because of duties and required rest.

and in a few minutes, the last month of the year is going to start. the Liturgical Year has already started. it’s actually fun that looking at the two calendars, the coming month is starting and ending things at the same time.

Returning Music

Sinimulan ko ang Oktubre na kumakanta at umaasang mapagbubuti ko ang pagkanta ko para sa Diyos. Mukhang…kailangan pang pagbutihin. Uminom ako kanina ng royal—sana huli ko na yun hanggang sa susunod na linggo siguro. Kailangang maibalik and pagkawala ng softdrinks sa sistema ko. Ang kape, ewan ko kung kakayanin mawala ngayong nasanay na ako sa dalawang tasang kape kapag may pasok. Dala na rin marahil sa hindi maayos na oras ng pagtulog at paggising ko.

Sa pagpunta sa mini-workshop ni Sir Lester, na-reinforce ang ilang naituro na sa akin nina Jonathan at Ryan. Nakumpleto ko rin (sa ngayon) ang Misa Delgado series sa pagbili ng Book 7 na sa Marso ko pa sana bibilhin.

Naka-ilang pagkanta rin kaming PEMC nitong buwan dahil bukod sa regular na 6:30am, may street Mass, Friday night Mass bago ang living Rosary, at Misa sa yumao. Dalawang 8pm ata ako hindi nakakanta kasama ng SMC, una, dahil sa pagod sa byahe mula Bicol, at pangalawa, dahil da pagdalo sa kasal ni Van. Panalo nung nakaraang Sunday, umakyat si Kiko at halos lahat ng mga nawala kasama niya. Sayang, one-time-big-time lang yun.

Bumili kami ni Mhae ng pamalit sa iPhone 4s na bumigay na ang baterya. Pwede na at naaliw nga ako dun sa LG Magna. Kung tutuusin pala, LG G4c din yung specs nun maliban sa CPU at antenna at iba pa sigurong maliit na pagkakaiba.

Sa kabila ng stress sa opisina, nakatakas ako papuntang Bicol kasama ni Mhae nang tatlong araw. Panalo ang biyahe sa bilis. Sulit ang 1,050 na pamasahe sa bilis, sa ginhawa ng upuan, at pagkakaroon ng CR sa bus. Sa Bicol mismo, tulad ng inaasahan, ang sarap matulog. Nakakatuwa ring makita ang mga pagbabago, kaunti man, sa bahay nina Mhae. Hindi lang nakapaglibot masyado maliban sa sandaling pag-ikot sa sentro. Pero sabi ko nga, pagpapahinga ang punta namin dun lagi.

Dito sa bahay, bumubuti-lumalala ang pag-ubo ni papa. Buti, nagagawan naman ng paraan ng sa gamot at alternatibong gamot na sinimulan kanina. Salamat at may supportive kaming nanay ko at napagpapala naman kami para magastusan ang mga pangangailangang pang-araw-araw at pag nagkakasakit. Wala, e, masipag kasi tatay ko. Sayang, di ko nakuha sa kanya yun nang lubos. Yung stress sa trabaho ang nakakapagpalala ng sakit na dulot ng paninigarilyo niya noong matagal na panahon na ang nakalilipas. Naiintindihan ko yung stress dahil nararamdaman ko rin ang ganoon.

Pagdating sa TV5, full blast ang construction at pahirapan ang monitoring, checking, rechecking, at approval. Halos inaako ko kasi lahat pero panalo pa rin at natutulungan ako ng tatlo kong teammates pag paspasan na. sana lang maging mas swabe na ang lahat, at syempre, ligtas, ngayong papasok na buwan. Halos nangangalahati na yung building, may ilan pang hindi ako sigurado. Haha. Kaya to.

Sa ibang aspeto ng trabaho, highlight ata sa MegaWorld projects ang “glutten-free acclamation” ng architect galing Singapore. Salamat kay chammy, may napasaya kaming glutten-intolerant na tao. May pahirapang mga SD submission kaso maiiwasan sana kung mas efficient ang trabaho. Kakulangan ko rin, ako ang mas nakakaalam at may kakayahang ipakita sa kanila paano gagawing mas efficient ang trabaho. Di bale, mukhang mapipilitan kaming pagtuunan yun ng pansin ngayong mga darating na linggo.

Nakuha ko na rin ang Pope Francis coins mula kay Francis Goey. Nakuha na rin namin ang imbitasyon para sa kasal ni Dogi sa Disyembre. Halos isang buwan na lang. mag-eensayo na kami ni Mhae ng kanta. Tamang-tama, kahit may klase siya nang sabado, nakapagpaalam na siya sa prof niya kanina. May swerte rin siguro yung paghatid ko sa kanya. Di, magaling lang talaga si Mhae, at siyempre, Siyang nasa taas.

May utang pa nga pala akong basslines at lyrics para sa pagbabalik sana namin nina Thad sa pagtugtog.

done with 3 quarters and looking good

so september ends with the fortich apartment enjoying a brand new abs-cbn tvplus / mahiwagang black box. it’s refreshing to have that much fun from waltermart to their home after ara, mhae, and i participated in a battle of hot headedness not even a week ago. it incidentally led to mhae having a 2-day pizza and pasta birthday/monthsary celebration.

at work—in the office and at the site—things are getting a bit more fast-paced, a little stressful, but still getting better. i still have a bunch of submittals and rfi on my office desk, some uncertainties in the design and drawings, but i can see things will indeed close out in the best way soon.

ovetime time got better during the first half of the month but not maintained until the end. i hope the OT pay calculation will keep me in the plus zone when it comes to my target savings. oh, i meant ‘put’ since ‘keep’ implies i’m already there. haha.

apart from regular work stuff, i got a skill upgrade of sorts learning revit. and since i brought my spare pc to work, i got to tidy up my table even just a bit. quite a bit.

last weekend i also got the wonderful chance to attend sister emma’s prayer healing and it was a very uplifting experience for mhae and me. it helped make mhae’s birthday more special. also, after a couple of months, i got to go to confession. last year, i tried to go every month and quite achieved that. this year, i missed a lot of months. maybe i’ll target a bi-monthly “schedule” so as not to disappoint myself, too.

i got a bit sentimental in a good way realizing that around mid-month, my partnership with ryan (with our corresponding better halves, of course) in leading the 6:30 am service has already lasted a half year.

there was a sentimental loss, though, in one of my towelets—one that was thicker than most and with vines(?) as a design, mostly green. apparently, that was my lola’s. i think i lost it going to an afternoon music ministry meeting. at least i lost it during one of my tasks related to my service to the Church.

at home, i’m still hoping to be of more help. i have so many ideas in my head on how to improve my room’s and my parents’ room’s organization but i have yet to lay them out and make them real. i also hope my finances do get managed better that i may also be more helpful financially at least.

doing this end-of-the-month blogging thing, i realized that the year has gone 3 quarters. this isn’t a game of basketball that may go into overtime, though, and has a break between quarters. as in one of the messages in the film heneral luna, our greatest enemies are ourselves. and also quoting green day (not from wake me up when september ends), “i’m my own worst enemy.” i think i (the positive one) is winning, though. yeap. good job. keep it up or make it better.

full 2 hands

naka-dalawang long weekend ngayong Agosto at nasulit ko sa tulog. bumaba ang bilang ko sa overtime ko, mukhang kailangang bumawi sa papasok na buwan. kailangang gawan ng paraan.

mukhang nakarami ako ng hawak na trabaho, tatlong project. hindi ko nabibigyan ng kaukulang pansin lahat. ito na yung challenge ng increase sa sweldo. kaya. swerte rin ako at maayos-ayos ang mga kagrupo ko. maayos-ayos, may room for improvement para mas maka-focus ako. basta, kailangang mag-OT, para sa pagtapos ng trabaho at OT pay. haha. napagastos din kasi sa bluetooth headset. hehe. pero sulit naman. sa October ko na lang ipapaayos yung sirang earphone jack ng phone ko.

ang date night namin ni mhae noong “munchary” namin, sa amici. comedy kasi nagkamali ng hain at bill sa amin pero di namin napansin. sayang lang, hindi namin nabuo yung triple blue cheese.

nagugutom ako. sa wakas, napapalitan ko yung resibo sa hsbc. noon kailan ba yun, napapalitan ko rin yung sa eastwest na matagal ding natago sa wallet ko. baon ni mhae yung 2-pc. chicken (na medyo hinanda sa init ng ulo na napawi na ngayon ng mga sorry at kiss at hug) ng pancake house at kakainin ko maya-maya ang 3-pc hotcake.

kailangan kong maging mas-vigilant sa akong pag-iwas sa softdrinks gawa ng nahihirapan ako sa pagkanta. dahil nirerecord ko ang mga pagkanta namin sa Misa at ensayo, naririnig ko kung gaano ako nawala sa ayos sa pagkanta. maayos-ayos pa rin naman pero alam ko mas ok dati. at mas hirap ako ngayon kahit na mas masaya ako sa bagong choir.

nagsimula ang buwan sa binyag ni baby mishka. nagkaroon din uli ng liturgical seminar ang MM (na parang yung dati rin ang natutunan ko). kahit alam ko naman na halos lahat ng mga nakuha ko, iba pa rin yung marinig muli at mapaalala ang sarili sa paninindigan bilang Kristyanong nagsisilbi.

nagugutom na ako. bitin na naman flashback ko. kung tutuusin, bitin nga yung agosto kasi kahit parang ang haba sana niya, at mas may napala ako, mas marami pa sana. pero ayos lang din yun, yung wanting to be much better. sulong lang.

maligayang buwan ng wika at araw ng mga bayani.

7 ate 9, so 10

maganda ang simula ng hulyo, masarap ang pagkanta sa Misa, masarap ang makapangumpisal, may pag-asa na matapos na nang mahusay ang proyekto sa opisina. tapos wala, andun talaga yung tendency na bumalik sa nakagawian. pero hindi, hindi talaga wala. magsasawa ka rin pala talaga sa pagbagsak at napipilitan ka, kahit hindi mo alam kung paano mo gagawin, mapipilitan kang maging mas ok.

sa mas hindi malalim na pag-iisip, sa flashback mode, pagkatapos ng happy meal minions craze ay ang mismong minion movie crazy. suilt sa panonood at syempre, napanood na rin namin ni mhaelord ang minions sa sinehan na magkasama. unang pelikula namin yung depsicable me pero sa xperia pro ko yun at sa bus pa namin sinimulan habang hinahatid ko siya sa opisina niya noon sa ortigas.

naka-dalawang practice din ata kaming PEMC sa bahay nina ryan at zai. kahit hindi kumpleto, nakakatuwa pa ring makapagpractice uli. sa SMC, kahit papaano, yung medyo practice bago at matapos ang Misa, pwede na rin. pero balik sa tunog-6:30am, ang sarap nga talagang kumanta na bukal sa kalooban mo ang paglilingkod na nawawala ang inis at hindi pagkakaunawaan.

umuwi na si ara kasama si erwin at ang masasabi ko, hindi ito ang pinakamasayang balik-bayan experience at pagbisita sa pilipinas. syempre, nasa mga tao rin yun kung paano nila susulitin ang mga panahon sa buhay nila. sana lang, mas may naibibigay ako.

nakakatuwa naman din na sa kabila ng stress sa mga bagay-bagay at sa pagod sa school, 3rd top employee of the year pa rin si mhae. may plaque pa nga siya. nakakalambot ng puso na maka-inspire ng isang taong nakaka-inspire rin sayo at sa ibang tao.

sa techie stuff, RTM na ang Windows 10 sa dalawang desktop ko dito sa bahay at kahapon nang madaling-araw/umaga, na-upgrade ko na ang transformer ko.

sa mga kwentong kainan/inuman naman kasama ang mga (dating) kaopisina, kasama na ang kasal ni daryl kanina, ang sarap lang ng pakiramdam. at panalo rin na pasok sa aking boyfriend duties schedule.

balik sa pagmu-muni-muni, pagkauwi mula sa paghatid kay mhaelord sa opisina, gusto kong tulungan yung dalawang koreanong nadaanan namin na nalingon lang namin kasi nagmamadali na kami. pero naramdaman ko rin yung pagod. ang tanging nagawa ko ay magdasal nang konti at magsisi na wala akong nagawa. medyo yun yung sinasabi ko, kahit parang bumabalik ka lang sa pa-easy-easy, sa pwede na, sa ilang pagkakamali, sa hindi paggawa ng mas tama, hindi ka na makukuntento, magsasawa ka rin. iyon ang mayroon ako ngayon, ang pagkasawa.

pero sa ngayon, pahinga muna. overtime bukas. buwan ng wika na bukas.

happiness with 10 minions and more

the year’s almost halfway and i gladly have my z1 compact back for looking back at the past few days, weeks, and months through pictures and recordings. last month ended with g69’s summer outing. (yeah… i think i was supposed to blog long about that, but oh well.) in the days that followed, i got to look back again at our past outings and gigs. on foundation day, 6/9, i got myself to post past pics recording our group outings—from our la union trip to last month’s batangas trip. fun to see how the group has grown in size and number.

just today, i thought of texting TJ and made me realize again how old we’re getting with most of the updates being about kids and marriages.

on the lighter side of things, because i’m avoidant in a way, mhae and i got 10 new minions. the pre-order event was a bit dramatic, but the smiles and laughter opening them mage everything worthwhile. very very worth the trouble, cash, and that bit of drama about 2 weeks prior.

and speaking of two weeks, in the past two weeks, i seem to have spent more time at the office than in recent months. still less than the slfm days. near completion of one and starting another project, it gives me more reason to work properly. haha. and i am lucky to have very capable teammates. i think they see me contributing a lot but i know i have much more to give and i have yet to give that. there’s a certain sense of pride in being able to impart knowledge from experience and see it put to better use that i have.

another positive about more work hours is a more positive cashflow. i sure wish i can maintain and improve this rate based on my refined expenses workbook. yeah! excel for expense monitoring and income projection.

almost halftime, i still have much to accomplish like renewing ID’s and driving. i have also yet to go to confession. last time i did was last december. gotta do something about that. i’ve been feeling better, and i’m glad mhaelord is also, with our 6:30am choir. there are politics and conflict around but i think things will get better soon. action. for everyone around, and for me, the keyword for the coming weeks should be “action.”

6 weeks on spare phone mode

got my xperia z1 compact back after about six weeks. it’s just in time for this year’s g69 summer trip. amazingly, just before i finished the previous sentence, i decided to connect my phone to my pc’s myphoneexplorer and i still have the same imei. one of the many consolations for losing kitkat in favor of the most recent lollipop upgrade. another super consolation is the replaced scratched back panel along with the lcd.

i’ll look back on this hot and cooking month when we get back tomorrow. cooking, well, though i can’t remember particulars now, i feel somwhat more accomplished. no actual cooking done though.

(apparently, there is a problem with blogger and microsoft at the moment. oh well.)

summer of `15

Summer na at Easter na. nagsimula ang buwan na patapos ang Kwaresma at medyo stressful maging bahagi ng choir. dumaan ang mga linggo at refreshing na rin salamat kay ryan at sa Padre E Maestro Choir. umaayos na rin uli ang pakiramdam sa SMC at salamat at nagkakaganoon nga matapos ang hindi ganun kagandang mga pagpapaalam dahil sa hindi talaga magandang tratuhan. pero yun nga, pa-ok na uli.

sa aking pag-active sa PEMC, nakasama ako sa ordination ng salawang paring Salesyano. ang sarap mag-practice uli na magagaling ang mga kasama at malamang may mga bosconian din palang kasama sa SIP Joint Choir.

Sa trabaho, pace up na at deadline na. sa meeting kanina, sabi ko nga, mas ok rin sa amin kung matapos na agad. sana nga matapos na at matapos nang maganda.

nakapag-outing na rin sa wakas ngayong summer. company outing na medyo sulit sa pahinga kaya medyo bitin sa babad sa tubig. di nga pala ako nakababad sa dagat. sa pool naman, nasira ang z1 compact matapos ang huling bayad sa installment. ayos naman kasi kahit papaano nakarami ng kuha bago lumublob sa tubig. sabi rin sa service center, covered naman ng warranty ang replacement parts. tila makaka-version 2 na naman ako ng xperia.

sana maganda boses ko bukas sa videoke/recording/inuman night kina kuya toyet. napapa-softdrinks ako lagi mula nung mag-Easter at naaadik naman sa kamillosan. basta bukas/mamaya, kailangang makundisyon.

Lucky 3

i’ve come to take the expression of good luck as a more casual way of expression blessing. the month of March always falls under the season of Lent. it is indeed a month of blessing.

there has been drama in the choir as usual, but the recent turn of events seem less theatrical but has a larger, more serious impact. today, i found myself singing “closing time” a couple of times. still, blessings. despite negativity, it is not difficult to see events as blessings for our growth, for us to move forward better.

most weeknights have been spent in joint choir practices. i find myself a lot more comfortable with the ministry after 3 years. being able to help, be it in managing the sheet music, to lending the keyboard, to singing during the 6:30am Mass (doing a solo entance song once), it feels good. i am able to fill, even just a bit, what i lack in the practice of my faith. with it, new friends, easier conversations, and a general feel of belonging.

one highlight of the year is our anniversary. for our third year, i think it’s the sweetest and simplest so far—us doing mhae’s accounting practice set. no need for dates and fancy dinners. pizza hut take out, silog, gulaman, and the usual hatid, plus quite a bit of homework make one uniquely sweet and fulfilling 3rd year anniversary.

work is well and relaxing. pressured but still chilling because of moving deadlines. although changes in schemes and schedules are usually bad news, this gives me more time to refine what i’m supposed to do for my projects.

many things may be easily seen as bad luck but also easily taken as blessings. a matter of perspective i seem to be mastering. not bad at all.

three 3 three…

three years of celebrating 3 days of that 3rd month with my one true love. can't find the exact positive superlative, but the feeling is that. thank you so, so, so much, mhaelord.

day 69 2015

hmm… just a milestone post. haha.

the month with 28 days

pag tiningnan ang kalendaryo, itong Pebrero 2015 ang “perfect 4 weeks”. nagsimula kasi nang sunday kaya saktong apat na linya lang ang apat na linggo.

ang unang linggo ay binati pahabol na pagdiriwang ng mga january birthday celebrant sa choir. nasabayan ito ng trahedya sa kapitbahayan nina apsy. pasalamat na rin kami dahil mga gamit lang ang nawala sa apoy at walang nabawing buhay. nakakalugod ding makita ang pagtulong sa kanila sa sumunod na linggo. nababalikan ang alaala ng naging sunog dito noon at nakagiginhawang isiping nagdaan iyon at nasa maayos na ngayon.

sa pang-araw-araw namang pagtambay sa bahay, bumalik na ang steady na internet connection salamat sa pagpalit sa modem. yun lang pala ang problema, napatagal pa nang maraming buwan.

kasabay ng pagdating ng pangalawang linggo ng pebrero ang paghahanda ng marami sa araw ng mga puso. sa akin, ang nangyari ay pag-ubos ng mga late sa office. palapit na rin nang palapit ang deadline ng TV5 at tila pa-easy-easy pa rin ako. haha. pagalingan na lang to sa clutch time.

naisipan ko na ring i-update ang main pc ko dito sa windows 10 technical preview. nagsimula na ok at nagkaroon ng mga problema hanggang sa naayos ko na rin matapos ang mahigit isang linggo siguro.

pagdating ng valentine’s weekend, kumain kaming pamilya sa labas. generally simple. napigilan ako ni mhae na magregalo ng bulaklak. ang pinaka-selebrasyon namin ay panonood ng pelikula noong linggo. iyon na siguro ang regalo ko sa kanya at natuwa rin naman ako sa simple at sweet na regalo niyang greeting card. naisip ko rin yun pero di ko nagawa. nakakatuwa kasi siya ang gumawa. panalo talaga.

sa ikatlong linggo ng pebrero, nag-leave ako nang ash wednesday para magpadentista, at holiday ang huwebes dahil sa chinese new year. dahil walang pasok, tambay time din yun sa apartment nina mhae. nangyari din nung araw na yun na nagkasunog na naman nang malak dito naman sa malapit-lapit sa amin, malapit kina jeorge. pasasalamat din para kina jeorge, ralph, at kanilang mga kapamilya na hindi sila inabot. nadali lang ang ilang gamit pero mas maigi na yun.

nakatatlong 6:30am Mass na kumanta kami ni mhae. nalahat din ni kuya jo ang mga 8pm Mass sa kabila ng problema sa mga may problema sa kanya. may bago rin kaming member. si kiko, sana may bagong resolve sa pamumuno sa choir. at si kuya marlowe, sana natuwa naman sa token ko bilang pasasalamat sa kanyang bagong role sa pagtulong sa mga practice namin.

itong nagdaang linggo, timutindi ang excitement, hindi pressure, sa TV5 project na patapos na at sa megaworld project na nagsisimula na. pagalingan na. nagpapasalamat din ako sa binalita at natanggap kong karagdagang sahod.

hindi ko na-sustain yung hype at drive noong simula ng taon sa pag-improve at pag-accomplish. sakto sana tong saktong pebrero para sa pag-pickup pero slow pace pa rin as usual. pero salamat sa mas dumaraming dahilan para ma-inspire at magpumilit—andyan ang trabaho, ang makita ang pagtulong ng mga tao sa kapwa, at  ang syang handog ng mahal sa buhay. salamat Po.

on to the last year of my 20’s

this month i didn’t get late for work and didn’t do any overtime. first month of work is nominal. good job, by default.

i missed some hatid nights for some reasons but i’m looking forward to making up for those. i’m had some admiring moments seeing mhaelord study well and marking her first year at west. i’m glad i can lend a hand even just drawing the lines for her schoolwork journals and ledgers, and buying her coffee and spaghetti before work.

the weekend after my blessed birthday was celebration time with g69. funny how we used to play rockband on the wii and last week was the first just dance session on the ps4.

the music ministry seems to be headed for a better direction and i’m glad to be part of it. SMC seemed to be off for a not so good start with miscommunication and rage but we’re hopeful now. it’s refreshing to feel that more are looking at the brighter side of things.

geekery’s most exciting news of this month is windows 10 being a freen upgrade on its release. more on that in geekery.

the highlight of the month and a grand start for the year was Pope Francis’ visit and that blessed birthday of mine. it’s a bit of a downer that things went off not so well after with my throat not getting better until now and those days that i just felt bad. nevertheless, it’s empowering to know that i am capable of doing more good than i expect myself to do. it’s not all failure and hopefullness and simply repeating both good and bad. refreshing indeed.

at the turn of the month, i’m giving myself an above average grade. looking back, i think i’ve been satisfied with being just average in my achievements and plans. this must be my goal in the last year of my 20’s—get back to getting better.

Blessed 29th birthday

minsan lang bisitahin ng Santo Papa ang bansa. minsan lang din masaktuhan na sa kaarawan mo ka kakanta sa Misa niya as quirino grandstand.

salamat po sa pinagkaloob na biyaya ng pamilya at mga kaibigan at sa pagpapalang hindi lang sa akin kundi sa sambayanang Pilipinas.