dalawang taon. maraming nangyari mula noon. maraming mabuti. oo, mas marami nga. pero bakit hindi ko nararamdaman? siguro ang apoy ay hindi pa namamatay sa akin. kailangan ko ng tubig.
ang pagpunta ko sa besavilla para mag-enroll sa refresher (na hindi ko rin nagawa dahil di ko dala ang id ko noon) ay nagdala ng malulungkot na alaala nang dalawang taon. buti na lang at hindi nagatungan at nakabili ako ng 3-guitar stand sa raon. syempre, nakakatuwa rin kasi ang experience na mawala (na naman) sa lugar na iyon. nakagaan din siguro ang pagpasok ko sa simbahan ng Quiapo kahit hindi nakapagsimba. sa SIP na lang ako nagsimba. mahirap na, baka mag-collapse ako. tanghali at maraming tao. at nawala pa ako sa raon pagkatapos. gutom na gutom tuloy ako pag-uwi.
buti na lang andito pa si mama pagdating. pagkakain ko, tsaka siya umalis para sa retreat sa Legion of Mary. God Bless them.
may na-accomplish man ako sa hindi ko pumasok ngayon di pa rin fulfilling. problemado pa rin ako sa sto. domingo. nakakauhaw nga.
No comments:
Post a Comment